Lalka - opera mydlana z połowy XIX w.

Wiedzy nigdy dość, więc dzisiaj kilka uwspółcześnionych definicji encyklopedycznych...

Anestezjolog - członek ekipy operującej, który sprawia, że nie czujesz bólu do momentu otrzymania rachunku.

Zamieszanie - dzień ojca w haremie.

Obrzydliwość - chcesz ucałować babcię na pożegnanie, a ona wysuwa język.

Zdziwienie - uprawiasz sex z kobietą w ciąży i coś chwyta Twojego penisa.

Czyli w osiemdziesiąt dni od zera do hakiera i z powrotem.

0) ma komputer

1) czyta prasę fachową (CHIP, PCWK, Pani Domu)

2) ma płytkę z Linuxem

3) umie powiedzieć "jakiego Linuxa ma na płytce"

4) wkładał płytkę z Linuxem do czytnika

5) wkładał celowo płytkę z Linuxem do czytnika

6) raz próbował instalować Linuxa

Po wakacjach pozostało tylko blade wspomnienie więc czas na przegląd lektur szkolnych. Dzisiaj udowodnimy, że Polacy nie gęsi i swoje opery mydlane mają od dawna...

LALKA - streszczenie

Stasiek Wokulski jest biznesmenem i prowadzi elegancki butik na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Wcześniej robi spora kasę na korzystnym małżeństwie z pewną wdową i handlu z Ruskimi. Sam wktótce też zostaje wdowcem, ale nie pogrąża się w specjalnie w smutku. Uregulowany stosunek do służby wojskowej zapewnił mu udział w Powstaniu Styczniowym, zakończonym, jak wiadomo, zwycięstwem gości.
Na swoje nieszczęście, Stach zabujał się w Izabeli Łęckiej, lasce z rodziny arystokratycznej, świecącej jednakowoż gołą sakiewką. Panienka była owszem niczego sobie, ale miała Wokulskiego za nic, bo był niższego pochodzenia i karpia jadł nożem i widelcem.
A Stasiek był chłop porządny, regularnie płacił personelowi, sponsorował młodych zdolnych płci obojga, nie miał nic do Żydów i uczył się obcych języków. Honorowy był i potrafił dać w pysk nawet hrabiemu. No i kochał Izkę.

Ta jednak olewała go dokładnie, co doprowadziło Wokulskiego do rozpaczy. W desperacji będąc, rzucił się pod koła, opóźnionego na szczęście, pospiesznego do Skierniewic, skąd wyciągnął go jakiś kolejarz. Drugi nurt powieści to pamiętnik starszego gościa - Ignacego Rzeckiego, kombatanta, najlepszego kumpla Wokulskiego i kierownika jego butiku. Miał on nieszkodliwego zajoba na punkcie Napoleona Bonaparte oraz ideę, żeby wydać Staśka za jedną kobietę o niejasnym stanie cywilnym, w dodatku z nieślubnym bachorem.
Miły ten dziadzio, gaworzy sobie na stronach pamiętnika, ubarwiając powieść kolorytem epoki. Na koniec powiększa grono aniołków od przepychania chmurek.

Jeśli pomagasz swojemu dziecku w odrabianiu lekcji i skorzystasz z powyższego streszczenia, to poproś swoją ratolośl żeby zrobiła zdjęcie nauczycielowi od polskiego gdy będzie czytał wypracowanie... ;)

Następny