Dziś w Mapach m.in. satyryczna mapa Europy z czasów I wojny światowej, humorystyczna mapa przedstawiająca jaki okres panuje w danym miejscu na świecie oraz poziom "ucywilizowania" na świecie według mapy z początku XIX wieku.
#1. Liczba morderstw w Brazylii porównywalna jest do liczby morderstw we wszystkich krajach oznaczonych na zielono razem wziętych - stan na 2016 rok
Teledysk to krótka historyjka filmowa mająca być motorem napędowym promocji muzyki. Aby przyciągnąć uwagę odbiorców i sprawić, by ci wytrwali przed telewizorami przez te kilka minut, potrzebny jest reżyser, który ma talent i pomysł na ładne, wizualne opakowanie reklamowanego produktu. Czasem, gdy oglądamy sobie jakiś videoclip, nawet nie przychodzi nam do głowy, że jego autorem może być jeden z czołowych hollywoodzkich magików kina.
Zajmujący powierzchnię zaledwie 3,5 hektara dębowy las z powykręcanymi drzewami, nasuwającymi na myśl magiczne lasy z książek fantasy, od dawna pobudza wyobraźnię okolicznych mieszkańców i jest inspiracją dla wielu artystów.
Wistman's Wood znajduje się w Dartmoor w hrabstwie Devon, we wschodniej części Półwyspu Kornwalijskiego, pomiędzy Kornwalią na zachodzie a hrabstwami Somerset i Dorset na wschodzie.
Las w źródłach pisanych wspominany jest od setek lat. Stanowi prawdopodobnie pozostałość po lesie z zamierzchłych czasów, który pokrywał większość terenów Dartmoor ok. 7000 lat p.n.e., zanim kultura zbieracko-łowiecka zawitała w te rejony.
Najstarsze drzewa w lesie mają ok. 400-500 lat i wywodzą się ze zdegenerowanych dębów, które przetrwały dwa wieki bardzo surowego klimatu. W kronikach z 1620 r. opisywano je jako "sięgające nie wyżej, niż mężczyzna jest w stanie sięgnąć czubkiem głowy".
Drzewa podrosły nieco dopiero w połowie XIX wieku, a podwoiły swoją wysokość na przestrzeni XX wieku (w 1997 roku najwyższe z nich sięgało ok. 12 metrów, a średnia dla lasu wynosiła ok. 7 metrów). Dodatkowo po 1900 roku zaczęły wyrastać nowe drzewa, podwajając powierzchnię lasu.
Jest wiele teorii dotyczących pochodzenia nazwy. Według jednej jest to wariacja od nazwy Wood of the Wisemen, Lasu Mędrców, świętego miejsca druidów, którzy odprawiali tutaj swoje pogańskie obrzędy. Choć oni sami zniknęli na przestrzeni wieków, a las zupełnie zmienił się od tego czasu, wciąż widać po nich pozostałości w postaci zagadkowych skalnych kręgów, a pod głazami wiją się gdzieś żmije, które były ważnym symbolem dla druidów.
Według kolejnej teorii nazwa lasu wywodzi się od słowa wisht, które w lokalnym dialekcie oznacza upiorny, nawiedzony, tajemniczy czy też niepokojący.
Okoliczni mieszkańcy z lasem łączą też legendę o Dzikim Gonie (tym samym, który wspominany jest w książkach Andrzeja Sapkowskiego i który dał podtytuł trzeciej części gry Wiedźmin).
Dziki Gon, Asgårdsreien, Peter Nicolai Arbo, 1872 r.
Ogary piekielne, które towarzyszyły Gonowi podczas wojaży po nieboskłonie, znane są tu pod nazwą Yeth lub w dialekcie z Devon właśnie Wisht Hounds.
Las był zresztą inspiracją dla wielu artystów - pisarzy, poetów czy fotografów - i dziś jest popularnym miejscem wycieczek turystycznych.
FILM
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą